Niepełnosprawni, a Sprawni

[fluid][html typography=”H3 {line-height: 25.71428572px;font-size: 18px;}” tag_list_style=”bulletlist-6″]

Na polskim rynku pracy coraz większą grupę stanowią osoby niepełnosprawne. Niestety nie przekłada się to na ich zatrudnienie, szczególnie w urzędach publicznych. Dlaczego? Jak można zmienić ten stan rzeczy?

Niepełnosprawni wciąż często są traktowani przez potencjalnych pracodawców, jako gorsza kategoria pracownika. Tymczasem bywa wręcz odwrotnie. Wiele osób niepełnosprawnych jest dobrze wykształconych, zna języki i jest zdeterminowanych do pracy.

Orzeczenie o stopniu niepełnosprawności pracownika to nie tylko jego przywileje, ale także realne korzyści dla pracodawcy.

Oprócz comiesięcznego dofinansowania do wynagrodzenia ze środków PFRON (wysokość dofinansowania zależy od stopnia niepełnosprawności osoby zatrudnionej/zatrudnianej), zwolnienie ze składek PFRON, pracodawca może otrzymać dofinansowanie do utworzenia i wyposażenia stanowiska pracy dla osoby niepełnosprawnej. Przy czym dofinansowanie do utworzenia i utrzymania stanowiska pracy osoby niepełnosprawnej może uzyskać pracodawca, który zatrudnia osobę niepełnosprawną będącą bezrobotną, zarejestrowaną w urzędzie pracy. Stanowisko utworzone dla osoby niepełnosprawnej musi być utrzymane przez minimum 3 lata. Nie oznacza to jednak, że osoba, dla której utworzono powyższe stanowisko musi być zatrudniona przez 3 lata. Pracodawca ma też zagwarantowany zwrot kosztów szkolenia takiego pracownika i zwrot kosztów zatrudnienia pracownika pomagającego niepełnosprawnemu pracownikowi.

Aktywizacja osób niepełnosprawnych na rynku pracy to także przywileje dla samych zainteresowanych. Są one jednak zróżnicowane w zależności od stopnia niepełnosprawności. I tak:

  • osoby z lekkim stopniem niepełnosprawności mają 8 godziny dzień pracy i 40 godzinny tydzień pracy. Nie mogą być jednak zatrudnione w godzinach nadliczbowych i nocnych. Mają też dodatkowe 15 minut przerwy w pracy na gimnastykę lub wypoczynek, które wliczają się to czasu pracy.
  • osoby z umiarkowanym lub znacznym stopniem niepełnosprawności mają 7 godzinny dzień i 35 godzinny tydzień pracy. Nie mogą być zatrudnione w godzinach nadliczbowych i nocnych. Mają dodatkowe 15 minut przerwy na odpoczynek lub gimnastykę, które są wliczane do czasu pracy. Mają dodatkowe 10 dni roboczych urlopu wypoczynkowego w roku kalendarzowym. (To prawo nabywają po upływie roku od wydania orzeczenia o stopniu niepełnosprawności). Osoba niepełnosprawna ma prawo do czasu wolnego od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia w wymiarze 21 dni roboczych w celu uczestniczenia w turnusie rehabilitacyjnym lub pojedynczych dni w celu wykonania badań specjalistycznych, zabiegów leczniczych lub usprawniających, jeżeli czynności te nie mogą być wykonywane poza godzinami pracy bez potrącania tych dni z czasu przeznaczonego na urlop wypoczynkowy.

Wymienionych powyżej ograniczeń czasu pracy pracowników niepełnosprawnych nie stosuje się:

  • do osób zatrudnionych w ochronie;
  • gdy, na wniosek osoby zatrudnionej lekarz prowadzący badanie profilaktyczne pracowników lub w razie braku, lekarz sprawujący opiekę nad tą osobą wyrazi na to zgodę.

Osoby niepełnosprawne mogą szukać pracy na otwartym lub chronionym rynku pracy oraz w zakładach pracy chronionej w zależności od wskazań zawartych w orzeczeniu o stopniu niepełnosprawności.

Zachęcam do lektury:

https://hrsigma.pl/blog/jak-stworzyc-cv-krok-po-kroku

https://hrsigma.pl/blog/jak-przygotowac-list-motywacyjny/

https://hrsigma.pl/blog/pracownik-w-sieci-czyli-jak-sie-zaprezentowac-on-line/

https://hrsigma.pl/blog/jak-zbudowac-marke-nie-tylko-on-line/

[/html][/fluid]